Accommodatie: Desert Pearl Inn
Vannacht zouden we van 0.00 tot 5.00 uur geen stroom hebben in het hotel. Dus geen airco en de koelkast zou uit gaan. Eigenlijk hebben we er niet zoveel van gemerkt, ik werd even om half 3 wakker en toen was de airco inderdaad uit, maar de temperatuur was prima. Toen we in de ochtend wakker werden, deed alles het weer.
Vanochtend hadden we geen zin om al heel vroeg op pad te gaan, dus even rustig aan in de ochtend en pas rond 10 uur naar het park, deze keer wel met de shuttle vanaf het hotel. Binnen 10 minuten zijn we er en zien we een rij van minimaal een uur voor de shuttle bussen het park in. Dan maar een fiets huren!
Het fiets-idee van Zion Park is eigenlijk dat je de fietsen voorop de bus zet, naar het laatste punt rijdt met de bus en merendeels bergaf terug fietst. Maar echte Hollanders als we zijn, fietsen wij ook “bergop” tot aan Zion Lodge. Hans duwt Milou op de twee zwaarste stukken, maar dan gaat het best goed. We drinken koffie op het grasveld voor het restaurant.
Ondertussen neemt de temperatuur ook weer aardig toe en daarom besluiten Milou, Julia en ik dat we met de bus het laatste deel gaan doen. Er kunnen drie fietsen per shuttle op en toevallig is de eerste bus die komt nog leeg, dus hup onze fietsen op de drager voorop, wij in de bus en Hans naar boven fietsen. Ik zag al dat hij eigenlijk steeds voor de bus reed, die ook nog een keer moest stoppen en voor een mooi uitzichtpunt ging stoppen. Toen we boven kwamen, kon Hans de fietsen dus weer van de bus halen. De buschauffeuse zag water branden “Hoe ben jij zo snel boven gekomen?” Nou, fietsen…..
Voordat we naar beneden gingen fietsen, liepen we eerst naar het strandje waar we gisteren hadden ontbeten. Daar hebben de meiden heerlijk in het water gelegen, Hans weer een dammetje gebouwd en ik lekker in de schaduw. Voor we gingen fietsen, allemaal nog even veel water gedronken en toen op pad. Het was heel mooi, we zagen de rotsen veel beter dan vanuit de bus en de wind maakte de temperatuur best aangenaam. Als er een shuttle bus langs kwam, moesten we afstappen. Maar dat was eigenlijk minder vaak dan ik vooraf gedacht had.
Bij Zion Lodge gingen we weer lekker op het grasveld lunchen en een beetje uitrusten voor het laatste stuk naar beneden. Dat ging best stijl, we waren eigenlijk wel trots dat we dit vanmorgen naar boven hadden gefietst. Het werd ook steeds warmer. Het laatste stuk gaat over een fiets-hike die eindigt op de camping. We kwamen nog twee herten langs de weg tegen en een aantal uitgeputte wandelaars. Ook de camping leek een oven, we waren niet jaloers op de kampeerders (ja ik weet het, dan ben ik sowieso niet vaak…).
We leveren de fietsen in en gaan met de shuttle bus terug naar het hotel. De buschauffeuse ging nog moppen vertellen door de microfoon: Waarom zet een slak een S op de voorruit van zijn auto? Hij is op zoek naar zijn “Escargot”.
Einde middag brengen we door aan en in het zwembad. Moet zeggen dat we wel een heerlijke accommodatie hebben, het voelt echt als vakantie. Het is nu een uur of 18 en het is gaan onweren. Vanaf ons terras ben ik mijn verslag van vandaag aan het typen, zoekt Hans naar een pizzeria om direct pizza’s te halen, is Julia aan het tekenen en kijkt Milou youtube filmpjes. Ze kijkt veel naar de serie Brugklas, heel irritant voor Julia want die zit op de school waar Brugklas wordt opgenomen, “IK HEB VAKANTIE!!!”
Morgen gaan we naar Bryce Canyon!
