Reisroute: Page - Grand Canyon: 212 km
Accommodatie: Yavapai Lodge
Vanmorgen stonden we redelijk rustig op, na het ontbijt en het inpakken, reden we om 9 uur weg vanuit ons motel. Wat een ontzettend aardige mensen runnen dit motel, wij vinden dit een aanrader: Red Rock Motel.
We rijden iets buiten Page naar Ken’s tour met wie we een tour door de Lower Antelope canyon gaan maken. Ik had verhalen gelezen over lange wachtrijen en enorme drukte, maar eerlijk gezegd vonden wij het allemaal strak georganiseerd. Om 10 uur vertrok onze tour en we werden snel in vier groepen gedeeld. Wij zaten met twee Belgen, vijf Duitsers, twee Italianen en twee Amerikanen. Je daalt af in een kloof en van daaruit schijnt er nog steeds zonlicht naar binnen waardoor je de prachtigste kleuren krijgt in de kloof. De gids geeft tips over de instelling van je foto toestel en Iphone om de mooiste foto’s te maken. De tour is maar 400 meter maar duurt ongeveer een uur omdat je heel rustig door de kloof loopt en overal foto’s maakt.
Na de tour gaan we terug naar Page om wederom bij de Safeway boodschappen te doen voor de picknick van vanavond, die we bij de zonsondergang in de Grand Canyon willen houden. Allemaal lekkere dingen gehaald en in Page besluiten we nog even te lunchen. Op verzoek van Milou bij de Mac Donalds!
Om 13 uur rijden we naar de Grand Canyon, south rim. Op de north rim woedt een bosbrand en die zien we dan ook al vanaf veraf. Het is een beetje raar, want het lijkt alsof we daar recht op af rijden. Gelukkig weten we dat er nog een “kloofje” tussen zit, anders zou je denken dat we gek zijn. Bij het eerste uizichtspunt, Desert View Tower, stoppen we. Een eerste blik op Grand Canyon is best indrukwekkend. Ook de bosbrand aan de overkant is vanaf hier goed te zien. Gelukkig staat de wind naar het oosten, zodat de rook van Grand Canyon af waait.
Via de oostkant van de Rim rijden we naar de Village, waar we willen inchecken bij ons hotel, Yavapai Lodge. Hier blijkt echter een enorme rij te staan, dus het duurt zeker een half uur voor we aan de beurt zijn. Ik had een familiekamer geboekt met 6 slaapplaatsen zodat Milou en Julia allebei in een eigen bed kunnen slapen. Bijna 4 weken zo dicht op je zus(je) is soms best heftig. Onderweg ben ik vandaag ook achterin bij Milou gaan zitten en Julia voorin. Als we eindelijk aan de beurt zijn, heeft de receptionist goed en slecht nieuws voor ons: onze kamer is nog niet klaar, pas over een half uur. Maar het goede nieuws is dat we vier gratis dinerkaarten voor het restaurant krijgen! Helemaal prima, we gaan even een biertje drinken op het terras en gaan na een half uur rustig naar onze kamer.
Daar blijken we een prachtig uitzicht vanuit de kamer te hebben, zo het bos in. We brengen onze koffers naar de kamer en maken een rugzak met lekker eten, drinken, ons picknickkleed en een spelletje en rijden naar het Yavapai museum om een plekje langs de Rim te zoeken. We zijn nog lekker vroeg (18 uur) en kunnen een mooie steen uitzoeken waar we ons installeren. Al snel komen er om ons heen steeds meer mensen zitten.
Ik vraag me toch altijd af waarom sommige mensen per se op het randje van de Rim willen zitten met een afgrond van honderden meters. Er zijn Aziaten die laten zelfs hun dochter van 10 jaar (?) op de rand zitten om een foto te maken, waarbij zij met de handen in de lucht moet zitten….. We spelen een spelletje Quicz en eten op wat we mee hebben. Dan is het nog ongeveer een half uur tot zonsondergang. We genieten van de canyon die steeds een ander aanzicht heeft bij het ondergaan van de zon. Als de zon helemaal onder is, wordt er zelfs geklapt door veel mensen. We zien aan de overkant gewoon af en toe het vuur aanwakkeren, ook lager de canyon in. Als we terugrijden naar ons hotel komen we nog twee grote herten tegen, blijft indrukwekkend.
