Vrijdag 27 juli – door de hitte naar Ridgecrest

Reisroute: Three Rivers - Ridgecrest: 304 km

Accommodatie: Hampton Inn & Suites Ridgecrest

We hebben vannacht alle vier heerlijk geslapen. We zitten in een vrijstaand huisje met airco, lekker koel en geen geluid. We zijn nog wel om 6 uur wakker, maar allemaal uitgerust. Buiten op het terras is het nu heerlijk. We spelen onze derde ronde en Milou en ik brengen de stand terug naar 2-1! Via radio 1 luisteren we naar de ontknoping van de laatste Pyreneeën aankomst van de Tour. Julia roostert de broodjes en ook het ontbijt kan nog net op het terras. Dan begint de warmte weer terug te komen. We pakken de koffers en de auto in en rijden rond 10.15 uur weg van Three Rivers.

Het plan was om via Lake Isabella te rijden, daar in de middag te picknicken en te zwemmen en einde middag naar ons hotel in Ridgecrest te rijden. De weg er naar toe gaat echt door het platteland van Amerika, als we stoppen bij een benzinestation om te tanken, voelen we ons in een soort cowboy dorp. Je verwacht dat de mannen die hier lopen, allemaal een geweer in hun pick up hebben liggen.

We zien de temperatuur als snel weer stijgen. Als we bij Lake Isabella aankomen is het 109F (42 graden) en zien we nergens een stukje schaduw en is het Lake Isabella ongeveer gif groen en ziet er niet naar uit om lekker te gaan zwemmen. We vinden langs de weg een heel klein parkeerplekje met schaduw waar we dan maar de auto parkeren en met de airco aan in de auto picknicken!

Hierna rijden we rechtstreeks naar ons hotel in Ridgecrest. Als we uitstappen is het inmiddels 44 graden, we nemen alleen het eten en de zwemspullen mee naar onze kamer en gaan direct naar het zwembad. Dat blijkt echt de enige plek te zijn waar het lekker is! Je moet gewoon in het water blijven, als je er uit gaat is het 10s fris, dan 2 minuten lekker en dan moet je weer in het water.

We ontmoeten in het zwembad een ouder Amerkaans echtpaar dat met hun kleinzoon een weekje op vakantie was en nu onderweg naar huis in San Diego is. We hebben het over de warmte en over het feit dat er volgens Trump helemaal niets mis is met het klimaat. Ze zijn heel benieuwd hoe wij naar Trump kijken, want zij schamen zich dood voor de rest van de wereld. Na anderhalf uur gaan we naar de hotelkamer, laten Milou en ik ons op een (maar liefst) 4-1 achterstand zetten en zoeken we op internet een goed beoordeeld Amerikaans restaurant.

Het wordt Casey’s Steaks & Barbecue, die vlakbij het hotel ligt, maar gezien de (inmiddels) 42 graden buiten, besluiten we toch met de auto te gaan. We krijgen een tafel in een soort treinstel met een eigen TV aan tafel. Om ons heen veel locals, het is immers vrijdagavond. We kijken allemaal onze ogen uit. Julia en Hans eten een steak en Milou en ik eten kip Teriyaki. Het smaakt heerlijk, maar samen met de salade, friet en cheese nuggets die we er nog bij krijgen, lukt het mij en de meiden niet om alles op te eten. Als de ober de spullen komt ophalen, geeft hij daarna direct de rekening, met de mededeling “Ik ga er maar niet vanuit dat jullie nog een dessert willen”. Nou, dat willen we dus wel! Hij vond het heel grappig, dus bracht hij de kaart en nam de bon weer mee!

Milou en Julia nemen samen 1 brownie lava……….die ging er nog prima in. We hebben echt super lekker gegeten. Na het eten duiken de dames nog een uurtje het zwembad in en gaan we, voor het eerst, pas om 22 uur slapen.