Zaterdag 28 juli – Death Valley

Reisroute: Ridgecrest - Furnace Creek: 197 km

Accommodatie: Furnace Creek

Hot, hotter, hottest….dat was hoe het vandaag voelde.

Vannacht hebben we alle vier heerlijk geslapen, we worden pas echt wakker rond half 8. We rommelen wat in de kamer en gaan om half 9 Amerikaans ontbijten, met zelfgemaakte wafels en heerlijke donuts. We komen onze “vrienden” uit San Diego nog tegen, ze heeft een briefje gemaakt met een aantal tips voor ons verblijf in San Diego aan het einde van de trip. Heel erg lief.

Na het ontbijt duiken Hans, Julia en Milou de gym in om wat te trainen, aangezien dit buiten echt niet te doen is. Hans doet hierna nog wel een poging maar is na 15 minuten alweer terug. De ochtend vermaken we ons wederom in het zwembad van het hotel. Rond het middaguur lunchen we bij de Mac Donalds, shoppen de meiden nog bij de Dollar Tree en vinden we (nadat ik het twee keer verkeerd had) een zeer goede supermarkt met heerlijke verse producten.

Vanavond slapen we in Death Valley en uit verhalen en uit onze eigen ervaring in Kings Canyon NP verwachten we niet al te veel van een NP restaurant, dus besluiten we allemaal lekkere spullen mee te nemen om vanavond te eten (blijkt een zeer goede keuze ‘s avonds).

Dan gaan we rijden richting Death Valley, een afstand van maar 2 uur tot aan ons hotel in Death Valley. Direct na het verlaten van Ridgecrest houdt de bewoonde wereld op. De temperatuur stijgt naar 47 graden (we hebben de auto inmiddels op graden Celsius gezet), rijden we echt door een woestijnlandschap en komen we nog sporadisch een auto tegen. Ineens rijden we door een klein dorpje waar een fabriek staat met zo’n 50 huisjes en een school. Je zal hier maar wonen…

Soms zien we zoutgronden, dan ineens weer planten, het is erg indrukwekkend. Vlak voor de ingang van Death Valley komen we weer op de weg waar de meeste mensen vandaag komen en wordt het aanzienlijk drukker met verkeer. De weg is ook beter geasfalteerd, het wordt op dat vlak iets minder spannend. Het eerste deel door Death Valley moeten we klimmen met de auto. Er staat de tip dat je de airco uit zou moeten doen, om te voorkomen dat je motor oververhit raakt….het is inmiddels 48 graden. Nou, zegt Hans, ik rijd wel iets langzamer. Als we de over zijn, gaan we 17 miles dalen, je moet echt goed bij remmen, anders voelt het echt als een rollercoaster…

Wederom, hoe meer we dalen, hoe harder de temperatuur stijgt, tot een maximum van 51 graden!! Bij Stovepipe wells gaan we even uit de auto: het is echt ongelooflijk heet. De wind zorgt ervoor dat het lijkt of je door een heel hete föhn loopt, en dat continue en over je hele lichaam. We duiken snel een winkeltje in: AIRCO!!

We rijden weer verder, maar als we bij de Sand Dunes komen (lijkt erg op de Nederlandse duinen, maar dan in een andere omgeving), willen we er toch heel even uit. We lopen naar de duinen, maar foto’s en rennen terug naar de auto. Gelukkig hebben we de foto’s nog…

Dan ineens doemen er bomen op en arriveren we in de oase, haha. We slapen bij Furnace Creek, Oasis at Death Valley. We krijgen een lekkere kamer met leuk tuintje met twee schommelstoelen. Zo lekker, bij 50 graden…. Dus we gaan naar het zwembad, dat is gelukkig groot en (redelijk) koel. Veel Nederlanders, maar best wel even gezellig om van anderen te horen hoe zij de Yosemite hobbel hebben genomen. We sluiten de dag af met twee spelletjes (Milou en ik slaan terug naar 4-3) terwijl we genieten van ons heerlijke eten. We komen nog even buiten om de zon te zien ondergaan en dan gaan we er weer vroeg in.