Zondag 29 juli – Death Valley en Las Vegas

Reisroute: Furnace Creek - Las Vegas: 190 km

Accommodatie: The Signature at MGM Grand

Omdat we gisteravond op tijd naar bed gingen, zijn we ook lekker vroeg wakker. Om half 7 eten we iets en om 7 uur zitten we in de auto. De temperatuur is een stuk aangenamer dan gisteren, 38 graden en we rijden als eerste naar Badwater. Dit is een zoutvlakte op 86 meter onder zeeniveau. Bij aankomst kunnen we door de valley lopen naar de zoutvlakte. Je loopt vanaf het begin al over een zout ondergrond. Het ziet er echt gek uit, omdat het lijkt of je op natuurijs loopt. Ik zie dat we allevier onze eerste stap op het zout voorzichtig doen…..stel je toch voor dat het glad is! De eerste 400m liggen nog in de schaduw, de laatste 600m al in de zon.

Milou en ik besluiten na die 400m terug te lopen en aan de schaduwzijde te blijven. Julia en Hans lopen wel door tot aan het einde. Waar wij zijn, ligt ook water. Als je de ondergrond vanaf dichtbij bekijkt, blijft het een natuurijs gevoel te geven. Zoals je in het Italiaans ook zegt, “de extremen raken elkaar” (gli estremi si toccano), lijkt hier ook te kloppen, als het heel koud is of heel warm, de natuur lijkt weer op elkaar.

Milou en ik zien een roofvogel steeds laag over de grond vliegen op zoek naar? Milou vindt een zout-steen. Die gaat mee naar huis voor haar stenen verzameling. Als Hans en Julia terug zijn, rijden we door naar Artist’s Palette Drive, dit is een eenrichtingsweg die door de rotsten gaat, waar je op heel veel plaatsen de mooiste kleuren ziet: Groen, rood, blauw. Halverwege gaan we er even uit en begeven ons tussen de rotsen. Milou vindt een groene steen, een goede dag voor Milou die altijd dol is op stenen.

Rond half 10 zijn we terug bij het hotel, de meiden duiken direct het zwembad in (inmiddels alweer 43 graden) en wij drinken koffie, douchen en ruimen de koffers en de auto in. Om 11 uur rijden we weg vanuit Furnace Creek onderweg naar Las Vegas! Net na vertrek komen we nog bij het Zabriskie Point. Eigenlijk hadden we hier vanochtend de zonsopkomst moeten gaan kijken, maar ook nu is het nog een prachtig uitzichtpunt. We moeten wel even zo’n 200m naar boven lopen in de hitte.

De omgeving van de route naar Las Vegas blijft lang woestijn- en rotsachtig. Dan ineens doemt de hoogbouw van Las Vegas op, een vreemde gewaarwording. We komen aan de zuidkant Las Vegas binnen, dus zullen we wel moeten beginnen bij de South Premium Outlet. Ik heb deze reis vooral de accommodaties en wandel hikes voorbereid, Julia vooral de “shopping-hikes”, zullen we maar zeggen. Vooral Julia heeft een jaar lang gespaard om hier lekker te kunnen shoppen.

We beginnen bij de Nike shop. Voor Julia vinden we heel mooie atletiekschoenen, die echt een stuk goedkoper zijn, dan we in NL gewend zijn te betalen. Milou vindt een Nike Pro broekje en een leuk T-shirt. Helaas geen air max waar ze zo naar op zoek is. We eten even een stuk pizza bij de Sbarro en bezoeken nog de andere winkels. Hans is zijn zwembroek vergeten, maar kan echt nergens slagen. Zal toch weer in zijn loopbroek moeten zwemmen. Julia koopt nog een nieuwe schooltas bij Vens.

Om half 4 rijden we naar ons hotel aan de Strip: The Signature. We krijgen een super grote appartement met twee kamers, twee badkamers en een keukentje op de 35e etage! Helaas wel met uitzicht aan de achterkant maar ook dit blijkt ‘s avonds een prachtig uitzicht te geven. In een van de badkamers hebben we een bubbelbad, waar de meiden direct in gaan. Onder onze kamer (zitten wel 35 etages tussen…) geeft DJ Tiësto een optreden in het zwembad. Erg grappig.

Onze auto is met valet parking in de garage gezet en onze baggage zou boven gebracht worden. Helaas gaat hier iets niet helemaal goed en moeten we ruim 2,5 uur wachten op onze spullen, ondanks een bezoek aan de receptie en een belletje. Maar goed als om half 7 alles weer boven is, voelen we ons weer compleet!

We kleden ons om en gaan in het MGM Grand hotel eten. Je loopt vanuit ons hotel binnendoor het MGM Grand binnen. Hier is het casino, ontelbaar veel winkeltjes, bars en restaurant. We kijken wel even onze ogen uit, vooral ook om de typetjes die hier rondlopen. We gaan eten bij de Tap Sports Bar, waar je overall om je heen TV schermen hebt met verschillende soorten sportwedstrijden. Wij krijgen toevallig een plaatsje bij het scherm waar Zlatan met LA Galaxy speelt (4-3 winst met een hattrick van Zlatan).

Het eten is hier echt goed, misschien omdat ik in deze omgeving geen enkele verwachting had, maar we hebben allevier echt heerlijk gegeten, goede wijn en ook de prijs was normaal. In Nederland was het inmiddels al 30 juli, dus voor ons was Milou vanaf nu jarig! In Nederland had ik kaartjes gekocht voor een voorstelling van Cirque du Soleil, daar gingen we na het eten dan ook heen. Al zijn we nog wel even snel naar onze kamer gegaan om iets warmer gekleed te gaan. De airco in de hotels staat echt heel laag!

De show begon wat mager, maar werd gedurende de anderhalf uur steeds spectaculairder. We hebben allemaal (en Milou zeker) genoten. Om 23 uur waren we terug op onze kamer en hebben nog even een tijd genoten van het uitzicht. We hebben de kamer vast versierd met slingers en ballonnen en zijn rond middernacht gaan slapen, het was een lange dag…